SAL-obea konversacio

Ghama VAJSKOF, ŝia najbaro TAKAYAMA Momoko kaj la nova alimonda lernantino KIVIKKO Ŝerendama eliĝas de la tramo kaj kunmarŝas hejmen.

Ghama demandas al Ŝerendama, "Ĉu vi sentas la mankon de estado sur via hejm-mondo Salobio?"
Ŝerendama respondas, "Tute ne, Ghama, sed mi ĵus memoris, ke mi forgesis diri al la fraŭlino Zaveska ke, en Esperanto, la nomo de mia hejmlando estas Salobeio."
"Pardonu min," Ghama petas, "ĉar mi forgesis, ke Salobeio estas via hejmlando, kaj Tegama estas via hejm-mondo."

Ŝerendama ridetas. "Jes ja!"

Demandas Momoko, "Kial Salobeio, kaj ne Salobio?"

Ŝerendama klarigas, "Ĉar la radiko salobe basiĝas el salobealingŭa radiko.
El la vorto salobe venas
salobena, la nomo de mia hejmlando;
salobesi, la nomo de mia popolo;
saloberse, la nomo de mia hejmlingvo;
salobekko kaj salobenen, du similaj a-vortoj,
kiujn oni Esperantigas kiel salobea...."

"Do," Momoko interrompas, "Kiun sal' obeas?
Kiel sal' obeas?"

Ŝerendama fiksrigardas Momokon, pensante momenton, tiam dirante, "Vi estas la sal' de la ter'. Se la salo perdas sian guston, ĝi jam taŭgas por nenio, krom por esti elĵetita kaj piedpremita de homoj."

Ŝeri larĝe ridetas, la aliaj larĝe miretas :-)

* * * * *
_
_
_

KATolikismo >^-^< (005)

From esperanto

(004) La Verda Lumo

From esperanto

From esperanto

(003) Reveno de l'futuro! Tama duopiĝas!

En la lasta rakonto, Tama kaj sia najbara amanto Kazuo eniris la tempo-haltilon, kion Ghama kreis kaj sukcese provis. Bedaŭrinde, Tama metis la regilon de la tempo-haltilo en sia poŝo, tial Ghama ne povis eltiri ilin.
Nu, eblas, ke historio kaj la futuro ŝanĝiĝos?
* * * * *
Ghama ŝirkriegas kiam ŝi vidas Taman kaj Kazuon en la tempo-haltigilo, tenante manojn, kisante sen ia movado.
"Bobaj baboj!" ŝi koleriĝe kriegas, "Nu, kiu el vi estas la plej stulta idioto?" Ghama pensas pri tio kaj decidas, ke la respondo al ŝia demando estas Tama, "ĉar Kazuo neniam uzas sian cerbon por io, sed Tama ĉiam rapidege elpensas ian ideon sen koncerno pri la rezulto! Kaj nun mi vidas la regulon en ŝia poŝo!"
Tuj post tio, helbrila lumo ekaperas kaj surprizas Ghaman. Tama kaj Kazuo eliĝas el la malaperanta lumo, starante antaŭ Ghama, kiu kriegas, "Kio ĵus okazis?!"
"Ni ĵus revenis de l'futuro!" laŭte proklamas Tama, "Kaj mi portas informon pri kio okazos, mia fratino!"
Ghama ekprenas Taman ĉe ŝia ĉemizo kaj kriegas, "Ĉu tiu futuro prenas en konsideron ke nun estas du el vi kaj du Kazuoj?!"
"Hej, ŭaŭ!" ekkrias Tama kiam ŝi rigardas sin kaj Kazuon interne de la tempo-haltilo. "Via maljuna versio forgesis mencii ĉi tian eblan konsekvencon de nia reveno..."
"Eblas, ĉar mi ĉiam memoros, ke vi estas idioto!"
Kaj tiu ruĝhara idioto elprenas la regilon de la tempo-haltilon kaj malŝatas ĝin. La en-haltila duopo ĉesas kisadon kiam Ghama krias, "Bobaj baboj, vidu la rezulton de via fiuzo de la tempo-haltilo!"
Ĉiu Tama rigardas la alian kaj ĝoje ridetas dum unu kontrol-esploras la alian inverse. Tiam ili kunligas manojn kaj iliaj vizaĝoj alproksimiĝas.
"PERVERTINOJ, TION ĈESU!" ŝirkriegas Ghama. "Ne decas sinamorado!"
La Tama duopo rigardas unu la alian, tiam Ghaman, proklamante, "Mi trovis mian anim-amanton!"
Ghama rapide lev-elmetas kaj mallevas la manojn, tiam falas sur sian liton kaj plorkrias, "Mia Di', mi havas duoblan vidadon kaj duoblan kapdoloron!"

Kiel konservi freŝan frukton aŭ kiel konservi junan amon ....

(iutempe en majo, 2038)
Ghama Vajskof laŭtvoĉe vokas al sia fratino Tama, kiu estas okupata, kisante ŝian amanton, la bonaspekta najbara knabo Kazuo, en la vestiblo de la domo de la familio Vajskof:
"Hej, Tama! Venu kaj vidu mian novan inventaĵon!"
Tama kaj Kazuo ĉesas kisadon kaj tuj envenas la dormĉambron de Ghama, kies manoj direktas iliajn okulojn al kiosko kun vitraj pordo kaj muroj.
"Jen mia nova inventaĵo: la tempo-haltigilo!" anuncas Ghama.
"Tempo-haltigilo?" demandas konfuzata, nekredema Kazuo.
Tama diras, "Bananon sur tablo en ĝi mi vidas." Ŝi demandas, "Kiom da tempo la banano ripozas sur la tablo?"
"Du monatoj," respondas Ghama, kiu malŝaltas la tempo-haltigilon per regilo en sia dekstra mano, prenas la bananon el la ilo kaj porciumas ĝin inter si, sia fratino kaj Kazuo. Ĉiu el la triopo manĝas. La okuloj de Tama kaj Kazuo grandiĝas pro la freŝeco de la bananeroj.
"Ŭaŭ! Kia freŝa gusto!" diras Tama.
"Ja!" samopinias Kazuo.
"Mi feliĉas!" Ghamas diras ridetante. "Ĉi tio estas sendube mia plej bonega inventaĵo!" Post momento ŝi metas la regilon sur sia lito kaj diras, "Bonvole atendu ĉi tie. Mi devas iri al la necesejo."
Tuj kiam Ghama eliras la dormĉambron, larĝe ridanta Tama prenas la regilon malgraŭ riproĉo de Kazuo: "Ne bonas preni tion sen la permeso de via pli juna fratino."
"Boba babo, ĉu vi la eblecon de ĉiama amoro ne vidas?" kontraŭas Tama. "Rap! En la kioskon!"
Kazuo ridetas kiam li ekkomprenas, kaj eniras la tempo-haltigilon kun Tama.
Post kvin minutoj Ghama revenas al sia dormĉambro kaj preskaŭ ŝirkriegas kiam ŝi vidas Taman kaj Kazuon en la tempo-haltigilo, tenante manojn kaj amorveke kisante sen ia movado. La regulon ŝi vidas en poŝo de la pantalono de Tama.
"Bobaj baboj!" ŝi koleriĝe kriegas, "Nu, kiu el vi estas la plej stulta idioto?" Ghama pensas pri tio kaj decidas, ke la respondo al ŝia demando estas Tama, "ĉar Kazuo neniam uzas sian cerbon por io, sed Tama ĉiam rapidege elpensas ian ideon sen koncerno pri la konsekvencoj!"
Post 70 jaroj, en la jaro 2108, post pluraj klopodoj de Ghama, la gepatroj de Tama kaj Ghama (la D-roj Vajskof) kaj aliaj scientistoj, la tempo-haltigilo finfine perdas potencon kaj ĉesas funkcii.
Tama kaj Kazuo ĉesas kisadon kiam ŝajnas al ili ke Ghama kolere rigardas ilin. La knabino ekster la kiosko samaspektas kiel Ghama: longa malhelblua haro, brunaj okuloj, kaj portanta blankan ĉemizon kaj malhelbuan pantalonon, tute samkiel Ghama.
La vizaĝo de Tama ruĝiĝas kiam ŝi elvenas la tempo-haltigilon kaj diras je timema rido, "He-hej, Ghama! Vi scias, ke mi ne povas rezisti tenton!"
"BOBA BABO, MI ESTAS LA NEPINO DE GHAMA!" kriegas la knabino!
Tama ne kredas ŝin. "Vi ŝercas, Ghama!"
Tuj post tio, kano batis Taman sur la kapo. Ŝi krias, "Kiu diable min batis?"
"Mi, boba babo," diras maljunulino, " via okdekunu-jara fratino Ghama. Bonvenu al la jaro 2108!"

La Pridemando -- 13an de julio de 2010 (0001)

Iutage en Majo, 2038 --

Kunpremate kiel katoj ĉe angulo kontraŭ kruela hundo, fratinoj Tama kaj Ghama VAJSKOF kunsidas en pridemanda ĉambro ĉe la Eŝt-arbara Policejo dum la Policestro furore gruntas demandojn kaj opiniojn.

"Kia neĉesa ĝeno venas el ĉi tiu duopo!" pensas la Policestro. "Ili belaspektas kaj ordinare sin kondutas ĝentile, sed..." Pugnigante la manojn, li ekdiras laŭte je hazardo,­ "ĉiusemajne ili detruas ion grandan aŭ iel maltrankviligas la komunumon!"
La videbla montro de kolero igas Ghaman ektremantan preni la brako de sia fratino, kiu baraktas kaj diras, "Forlasu min!" Ghama forlasas la brakon de Tama kaj eklarme kriegas, "Nenion mi faris ĉifoje!"

"Silentu!" elkrias la Policestro. "Vi kune detruis du konstruaĵojn en la urbocentro per potencega raketo, alifoje grandigis formikojn, kiuj kaptis kaj manĝis hejmbestojn kaj preskaŭ detruis la tutan urbon, tiam antaŭnelonge vi hazarde neebligis la tutlandan defend-sistemon pro provo de teleregilo, kiun vi kredis, estis por hejmelektroniko, sed vere estis prototipo kreita de via patrino por regi la menciitan defend-sistemon...... kaj dank' al vi nia amata nacio Zamenio estis preskaŭ detruita de fremdalanda atako!"

Ankaŭ Tama nun tremetas, sed ŝi iel levas sin, fiksrigardas la Policestron kaj diras, "Disciplinon ni ricevis pro ĉiu fiagaĉo! Do, kial vi kondukis nin
ĉi tie kiam ni ne faris ion punindan
hodiaŭ?!"

La Policestro paŝas, paŭsas, tiam fine respondas ridete, "Mankas krimoj, tial mi decidis pridemandi vin por mia amuzo!"

LA RAKETO -- La. 29-an de septembro

From L'amuz-okazoj de Tama kaj Ghama